Galicia é mar. Galicia é surf. E para milleiros de persoas, o surf non é só un deporte: é un xeito de vida, unha conexión directa coa natureza e unha expresión da nosa identidade costeira. Con todo, nos últimos anos, as alertas meteorolóxicas, laranxas e mesmo vermellas, convertéronse nun obstáculo automático que limita o acceso ás praias para moita xente, sen diferenciar entre riscos reais e situacións perfectamente xestionables polos surfeiros e surfeiras do noso país. É hora de repensar estas restricións.
O caso de Pablo Montero, surfeiro coruñés e campión galego, sancionado por surfear na praia do Matadero durante a última alerta laranxa, exemplifica perfectamente o problema. Non se trataba dunha desobediencia temeraria sen sentido, senón dun deportista moi capacitado avaliando as condicións reais: ondas de apenas un metro, sen vento forte nin correntes perigosas, un escenario ideal para a práctica do surf. E, aínda así, foi multado por un criterio administrativo que non distingue entre a realidade do mar e a alarma xerada dende Santiago pola Xunta de Galicia.
As alertas están deseñadas para protexer á cidadanía, e iso é lexítimo. Pero non poden ser un pretexto para prohibir sen matices unha actividade que depende directamente das ondas. Cada praia galega ten características únicas, cada surfista coñece o seu nivel e capacidade, e cada xornada de surf debe ser valorada de forma individual. Non podemos permitir que unha norma xeral acabe co sentido común e con décadas de tradición surfeira.
A nosa costa galega é un recurso deportivo e turístico que non pode ser limitado por criterios administrativos indiscriminados. As federacións, clubes e deportistas deben ter voz na planificación das alertas e nos protocolos de acceso á auga. Un sistema flexible, baseado en responsabilidade e información real, permitiría surfear con seguridade mesmo en condicións difíciles, sen poñer en risco aos cidadáns nin ao propio sector de rescate marítimo.
É hora de confiar nos nosos surfeiros e surfeiras. Os máis experimentados poden xestionar os riscos e saben cando o mar está para surfear. Prohibir o acceso por defecto, sen avaliar a realidade de cada praia, non só é inxusto, senón contraproducente: limita a práctica deportiva, afasta o turismo especializado e contradí a propia imaxe de Galicia como destino de ondas.
A normativa debe evolucionar. Non se trata de poñer en perigo a xente sen criterio, senón de permitir que os surfeiros e surfeiras, con responsabilidade e preparación, decidan cando entrar ao mar. Galicia ten dereito a vivir o surf en todas as súas cores: laranxa, vermella… ou verde. Porque o surf non entende de alertas, entende de mar.
